Emin Avdovic

We focussen op de Frans-Belgische keuken. Herkenbare en smaakvolle gerechten. Goed, degelijk eten zonder zotte fantasieën, maar wel met een leuke, hedendaagse twist.

Het klinkt misschien verrassend, maar dat was op de hotelschool zelf. Voordien zat ik in de bouw, maar ik wilde iets helemaal anders doen. Koken had ik eigenlijk nog nooit echt gedaan, maar op buikgevoel koos ik voor hotelschool.

Hoewel kiezen voor de hotelschool een grote gok was, bleek het wél meteen de juiste keuze te zijn. Bliksemsnel werd koken een échte passie. Na een maand of zes op school was ik overtuigd mijn roeping te hebben gevonden.

Ik kijk op naar grote koks en televisiepersoonlijkheden als Sergio Herman, Peter Goossens en Gordon Ramsay. Het gaat me niet altijd om hun stijl van koken, maar wel hun persoonlijkheid en gedrevenheid. De drive die zij tonen vind ik inspirerend.

Dan kies ik voor pizza. Quattro formaggi.

Hoeveel talent je ook hebt, zonder te werken geraak je er nooit. Mijn goede raad is dan ook om hard te werken en de voetjes op de grond te houden.

Pomme de terre Moscovite. Een aardappel met zure room en kaviaar. Echt niet aan mij besteed.

Er zijn weinige dingen die ik echt vervelend vind. Ik kook wel liefst vanuit de buik. Alles afwegen is iets dat ik daarom minder graag doe.

Creativiteit en ideeën komen en gaan. Soms schiet er in de auto een idee door mijn hoofd, soms tijdens het koken, … Aan tafel gaan zitten om een recept te bedenken en uit te schrijven? Zo werkt het bij mij niet. Dat is te geforceerd.

Ik kan niet meteen iets bedenken dat we niet op de kaart zouden durven zetten. Onze kaart verandert elke maand en regelmatig proberen we eens iets speciaals uit. Bij ons kon je bijvoorbeeld al eens koeienuier eten.

Plannen in de horeca is niet zo evident. Ik ben blij met hoe alles momenteel loopt. Ik werk graag en hard en zie wel wat er verder nog op mijn pad komt.