Laurens Snykers

Het is het type restaurant waar ik ook zelf graag ga eten. Omdat we zijn gevestigd in een herenhuis lijkt het misschien fancy; we hebben ook wel oude elementen gebruikt. Maar onze stijl is heel casual. Geen tafelkleden, geen gedoe, gewoon fine dining. We brengen een herkenbare en luxueuze keuken met ‘nen hoek af'. Leeuw is trouwens mijn sterrenbeeld. Toen ik op de computer aan het uitwerken wat wat voor zaak ik wou uitbouwen, had dat bestand als titel ‘Leeuw’. Uiteindelijk is die naam is gebleven.

Bij mama en oma. Ik denk dat ik zes was toen ik mijn eerste kookles heb gekregen. Eten stond centraal bij ons. Het eerste wat ik mocht maken, waren eieren en pannenkoeken.

Dat is nog een hele tijd tegengehouden door m’n familie; die stond daar niet achter. Uiteindelijk mocht ik toch naar de hotelschool.

Ik respecteer alle collega’s. Het is knap dat er verschillende stromingen zijn geweest: moleculaire, Scandinavische, .. Het belangrijkste blijft het product. Voor alle chefs waarvoor ik heb gewerkt, heb ik respect. Ik heb veel van hen geleerd.

Pasta meatballs.

Blijf in jezelf geloven. Dat klinkt cliché, maar blijf koppig doordoen en koken wat je zelf leuk vindt.

Alles met zalm. Met zalm doe je me echt geen plezier.

Met mensen gaan praten als je dat niet wil. Die verplichte sociale praatjes.

Je kan dat niet pushen of opzoeken. Bij mij komt dat spontaan, in een gesprek bijvoorbeeld. En seizoenen zijn vaak een goede inspiratie of drijfveer.

Wij zijn bewust minder met dure producten gaan werken of met fragiele producten, zoals langoustines en foie gras. Orgaanvlees is ook iets dat mensen minder graag hebben, ik wel. We gaan dat niet per se uit de weg.

Ik ben niet zo gericht op de toekomst. Ik ben heel blij met en ook best wel trots op wat we nu al hebben gerealiseerd.